

ჰონკონგი — დაუსვენებელი ქალაქი, რომელიც თითოეულ ადამიანს თავისებურად ატარებს და შემდეგ ისე ტოვებს, თითქოს არც ყოფილა. Chungking Express ორი პოლიციის ოფიცრის ამბავს გვიამბობს — ერთი ცდუნების წილ გაღიმებული, მეორე მარტოობის წილ დაბნეული — და მათ გარშემო ქალების, დროის და გრძნობების მკრთალი ფიგურები ცვლიან ერთმანეთს, როგორც ღამის ქუჩებში აჩქარებული ჩრდილები. ერთი მათგანი ყოველდღე ანანასის კონსერვებს ყიდულობს იმ იმედით, რომ ვადა არ ამოეწურება მის წარსულს. მეორე კი ნელ-ნელა ეჩვევა უცნაური გოგოს ჩუმ შემოჭრას საკუთარ სივრცეში — თან ისე, რომ არც კი ამჩნევს. ეს არის ფილმი დროის წვრილმანებზე, სიყვარულის გაუბედავ ცდაზე და იმაზე, თუ როგორ ვიხსენებთ მათ, ვინც აღარ არიან — სიჩუმეში, შემთხვევით ან მუსიკის ფონზე. 🎬 როდის მთავრდება სიყვარული — მაშინ, როცა წასული ადამიანი გივიწყებს, თუ მაშინ, როცა შენ ეჩვევი მის გარეშე ყოფნას? (გირჩევთ ამ ფილმს უყუროთ იმ საღამოს, როცა ოდნავ სენტიმენტალური ხარ, მაგრამ ვერ იაზრებ რატომ; როცა ქალაქის ხმაური გაფანტულად გესმის, და მუსიკა გაცილებით მეტს ამბობს, ვიდრე სიტყვები. საუკეთესოა მარტო ნახვისას — როცა საკუთარ თავთან ყოფნა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ვინმესთან საუბარი.)
If my memory of her has an expiration date, let it be 10,000 years...
ჰონკონგი — დაუსვენებელი ქალაქი, რომელიც თითოეულ ადამიანს თავისებურად ატარებს და შემდეგ ისე ტოვებს, თითქოს არც ყოფილა. Chungking Express ორი პოლიციის ოფიცრის ამბავს გვიამბობს — ერთი ცდუნების წილ გაღიმებული, მეორე მარტოობის წილ დაბნეული — და მათ გარშემო ქალების, დროის და გრძნობების მკრთალი ფიგურები ცვლიან ერთმანეთს, როგორც ღამის ქუჩებში აჩქარებული ჩრდილები. ერთი მათგანი ყოველდღე ანანასის კონსერვებს ყიდულობს იმ იმედით, რომ ვადა არ ამოეწურება მის წარსულს. მეორე კი ნელ-ნელა ეჩვევა უცნაური გოგოს ჩუმ შემოჭრას საკუთარ სივრცეში — თან ისე, რომ არც კი ამჩნევს. ეს არის ფილმი დროის წვრილმანებზე, სიყვარულის გაუბედავ ცდაზე და იმაზე, თუ როგორ ვიხსენებთ მათ, ვინც აღარ არიან — სიჩუმეში, შემთხვევით ან მუსიკის ფონზე. 🎬 როდის მთავრდება სიყვარული — მაშინ, როცა წასული ადამიანი გივიწყებს, თუ მაშინ, როცა შენ ეჩვევი მის გარეშე ყოფნას? (გირჩევთ ამ ფილმს უყუროთ იმ საღამოს, როცა ოდნავ სენტიმენტალური ხარ, მაგრამ ვერ იაზრებ რატომ; როცა ქალაქის ხმაური გაფანტულად გესმის, და მუსიკა გაცილებით მეტს ამბობს, ვიდრე სიტყვები. საუკეთესოა მარტო ნახვისას — როცა საკუთარ თავთან ყოფნა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ვინმესთან საუბარი.)
ჰონკონგი — დაუსვენებელი ქალაქი, რომელიც თითოეულ ადამიანს თავისებურად ატარებს და შემდეგ ისე ტოვებს, თითქოს არც ყოფილა. Chungking Express ორი პოლიციის ოფიცრის ამბავს გვიამბობს — ერთი ცდუნების წილ გაღიმებული, მეორე მარტოობის წილ დაბნეული — და მათ გარშემო ქალების, დროის და გრძნობების მკრთალი ფიგურები ცვლიან ერთმანეთს, როგორც ღამის ქუჩებში აჩქარებული ჩრდილები. ერთი მათგანი ყოველდღე ანანასის კონსერვებს ყიდულობს იმ იმედით, რომ ვადა არ ამოეწურება მის წარსულს. მეორე კი ნელ-ნელა ეჩვევა უცნაური გოგოს ჩუმ შემოჭრას საკუთარ სივრცეში — თან ისე, რომ არც კი ამჩნევს. ეს არის ფილმი დროის წვრილმანებზე, სიყვარულის გაუბედავ ცდაზე და იმაზე, თუ როგორ ვიხსენებთ მათ, ვინც აღარ არიან — სიჩუმეში, შემთხვევით ან მუსიკის ფონზე. 🎬 როდის მთავრდება სიყვარული — მაშინ, როცა წასული ადამიანი გივიწყებს, თუ მაშინ, როცა შენ ეჩვევი მის გარეშე ყოფნას? (გირჩევთ ამ ფილმს უყუროთ იმ საღამოს, როცა ოდნავ სენტიმენტალური ხარ, მაგრამ ვერ იაზრებ რატომ; როცა ქალაქის ხმაური გაფანტულად გესმის, და მუსიკა გაცილებით მეტს ამბობს, ვიდრე სიტყვები. საუკეთესოა მარტო ნახვისას — როცა საკუთარ თავთან ყოფნა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ვინმესთან საუბარი.)
If my memory of her has an expiration date, let it be 10,000 years...