7.9

ბატონი ფოქსი ადრე ქურდობდა — ჭკვიანურად და სწრაფად. მაგრამ ახლა მისთვის ოჯახია მთავარი, გაზეთზე მუშაობს და მიწის ქვეშ ცხოვრობს. თითქოს ყველაფერი მშვიდადაა, სანამ ძველი ჩვევა ისევ თავს არ წამოყოფს და მის წინაშე სამი საშიში ფერმერი არ დადგება. Fantastic Mr. Fox თითქოს ბავშვებისთვისაა, მაგრამ სინამდვილეში — ყველასთვის, ვისაც ოდესმე ჩაძინებია ამდაგვარი კითხვით: „რა დარჩა ჩემგან, როცა ვცდილობ, ვიყო ის, ვინც წესით უნდა ვიყო?“ ეს ფილმია იმაზე, თუ როგორ ვკარგავთ თავს, ვპოულობთ სხვებში, და მაინც ვრჩებით იმად რაც ვართ — ცოტა ველურებად, ცოტა მშობლებად, და ყოველთვის ოდნავ სხვაგვარად. ვეს ანდერსონის სამყაროში ყველაფერი ზომიერად აბსურდულია — ხმის ინტონაციაც, კადრის კომპოზიციაც და გმირების ფუმფულა იდენტობაც. 🎬შეგვიძლია დავთმოთ ჩვენი ბუნება მხოლოდ იმიტომ, რომ ვიგრძნოთ თავი ‘ნორმალურებად’? და თუ ამას მაინც ვცდილობთ და ვაკეთებთ— ვისთვის ვცვლით საკუთარ თავს? (გირჩევთ ამ ფილმს უყუროთ დილით ან ღამის ბოლოს — იმ დროს, როცა გჭირდება რაღაც მსუბუქი, მაგრამ საინტერესო და ჩამაფიქრებელი. როცა თავს ცოტა უცნაურად გრძნობ, მაგრამ მაინც გინდა შეახსენო საკუთარ თავს, რომ ბალანსი — წესებსა და ფოქსურ ინსტინქტებს შორის — შეუძლებელია, მაგრამ ღირს მოსაძებნად.)